حسین عبدالعزیزی
ممکن است برای برخی سوال باشد که چرا در فضای مجازی، روزانه با هشتگ های جدید مواجه می شویم
یک روز مهسا امینی، یک روز رونقی، یک روز محسن شکاری و …
این، در شرایط فعلی کشور، سه دلیل عمده دارد:
خاموش نشدن آتش اغتشاشات
جذب عده ای از نخبگان یا مردم عادی به یکی از این هشتگ ها (به دلیل احساس قرابت با موضوع یا دلایل دیگر)
درگیری اذهان مخاطبان برای تثبیت آنچه دشمن در نظر دارد در ذهن مخاطب بگنجاند (تا هرگز از خاطرش فراموش نشود).
دقت داشته باشید که چطور در مورد مسائل و مشکلات غرب، به کلّی گویی اکتفا می شود، و بدون پرداختن به جزئیات، مسائل به صورت سربسته جمع می شود.
مثلا گفته می شود که ۹۵ درصد زنان انگلیسی مورد آزار جنسی قرار می گیرند. به همین سادگی و بدون هیچ توضیح اضافی. اما اگر در ایران یک مورد تجاوز رخ بدهد، آنقدر جزئیات پرورانده می شود که هرگز از ذهن مخاطب خارج نشود.
ضمن اینکه در پرداختن به مشکلات غرب، بار هیجانی اخبار کاملا مدیریت می شود. مثلا تصاویر هیجانی اصلا گنجانده نمی شود. تصویر قربانی سانسور می شود.
هر آنچه که می تواند به ایجاد هیجان های منفی مانند خشم و غم و نفرت منتهی شود از فیلمها و متن و تصاویر حذف می شود. اما، در مورد اخبار کشورهای هدف، حساب کاملا متفاوت است.