با پایان ماراتون انتخابات حوزهی انتخابیهی مرکز استان خوزستان، وقتی از دور به میدان پر چالش، پر حاشیه و پر زد و خورد انتخابات اهواز نگاه میکنم، هنگامی که فرض را بر نبود هر یک از کاندیداهای شاخص در این هماورد میگذارم، میبینم یکی از این کاندیداهای حوزهی انتخابیهی اهواز، کارون، باوی و حمیدیه اگر نمیبود، انتخابات اهواز بی روح میشد.
سیدشکرخدا موسوی کاندیدایی بود که هم فضای مجازی و رسانه را تحت سلطه داشت، هم از ماهها قبل به خاطر تردید در تایید یا رد صلاحیتش یک پای تحلیلهای متخصصین انتخابات بود.
همه یک شانس جدی انتخابات را شکرخدا میدانستند که این شانس بعد از تایید صلاحیتش برای خیلیها به یقین تبدیل شد.
بعد از اعلام نتایج هم خیلیها باورشان نمیشد که شکرخدا جزء سه نفر نبوده و همین موضوع هم چالشهایی را حتی بعد از اعلام نتایج بوجود آورد.
فارغ از حاشیههای پیش آمده در خصوص تخلفات گسترده، واضح و مبرهن انتخاباتی که مردم با چشمانشان دیدند باید قبول کنیم انصافاً اگر شکرخدا موسوی در رقابت انتخابات اهواز حضور نمیداشت، این کارزار جذابیتی که پیدا کرده بود را نمیداشت و در واقع شکرخدا روح انتخابات اهواز بود.